Zapach czasu to poetycka impresja teatralna odwołująca się do świata dziecka, inspirowana twórczością Gabriela Garcii Marqueza, Hugo Clausa, Emila Zegadłowicza, a także przeżyciami z dzieciństwa autora scenariusza i reżysera. W przedstawieniu występuje wiele barwnych, czasem strasznych, czasem śmiesznych, postaci i sytuacji charakterystycznych dla małego polskiego miasteczka lat 20. i 30. Jest to jednak spektakl uniwersalny, opowiadający o dzieciństwie, dorastaniu, strachu, okrucieństwie, ale i o miłości. W widowisku nie ma tekstu, jest natomiast muzyka Piotra Czajkowskiego, grana również „na żywo” przez aktorów na harmonijkach ustnych. Wykorzystywane są też olbrzymie jeżdżące dekoracje, ogień, pirotechnika i szczudła.
Organizatorami wydarzenia były miasto Siedlce i Miejski Ośrodek Kultury.
KSkor [MSz]