Siedlecki batalion początkowo podlegał brygadzie podlaskiej, ale szybko trafił w podporządkowanie 5. Mazowieckiej Brygady OT. Jako jedna z najstarszych jednostek nowej formacji jest zaawansowany w szkoleniu i duża część jego żołnierzy przeszła już cały rozpisany na trzy lata cykl. – Najstarsze kompanie, które zostały ukompletowane jako pierwsze, są już po etapie szkolenia specjalisty i szkolenia zgrywającego. Ostatnia kompania jako pododdział najmłodszy, wychodzi właśnie z etapu szkolenia specjalistów – informuje dowódca batalionu, podpułkownik Mariusz Kocoń.

Na pierwotne harmonogramy budowania jednostki wpłynęły najpierw epidemia, a potem kryzys na granicy białoruskiej. Zresztą cały czas wpływają, choć już nie w tak dużym stopniu, jak wcześniej. Aktualnie siedlecki batalion wysyła ludzi do ośmiu punktów szczepień, trzech placówek medycznych i trzech Sanepidów oraz wydziela dwa zespoły do pobierania wymazów. Razem jest to około 40 ludzi dziennie. Z kolei do pomocy Straży Granicznej skierowane są dwie grupy zadaniowe, które patrolują strefę nadgraniczną siłami około 60 żołnierzy. Mimo tych dodatkowych obowiązków batalion realizuje normalne szkolenie programowe.

Przyjmują i szkolą
Rozbudowa jednostki wciąż trwa. Nie sprawdziło się krakanie sceptyków sprzed kilku lat, że WOT to słomiany zapał albo chwilowa moda. Ppłk Kocoń podkreśla, że nie miał problemu ze skompletowaniem zespołów do ochrony granicy. Tzw. wykruszalność istnieje, odejścia ze służby się zdarzają, ale ogólnie nie ma powodów do narzekań. Oczywiście, do pełnych stanów osobowych jeszcze trochę brakuje, szczególnie jeśli chodzi o specjalności medyczne.  Dowódca batalionu zaprasza więc nowych chętnych. W tym roku mazowiecka brygada planuje 7 wcieleń. Obrona terytorialna buduje też z ochotników własną kadrę podoficerską i oficerską. Wysyła ich na kursy „Sonda” i „Agrykola”. 53. batalion podaje, że ma już zaspokojonych 90 procent potrzeb w zakresie podoficerów. Kursy oficerskie trwają dłużej, ale i tutaj są już pierwsi absolwenci.

Współdzielone koszary
Jak wygląda sytuacja, jeśli chodzi o zaplecze? 53. batalion lekkiej piechoty ma w siedleckim garnizonie garaż, dwa magazyny, budynek sztabu i niedawno odnowiony budynek koszarowy. Na razie współużytkuje je z pododdziałami 18. Dywizji, ale kiedy ta dokończy trwającą już budowę nowych obiektów i pójdzie na swoje, batalion będzie miał swoje potrzeby zaspokojone w 100 procentach.
Co się tyczy uzbrojenia i wyposażenia, to duże dostawy miały miejsce już w pierwszych latach istnienia WOT. – To, co już mamy, wystarcza nam z powodzeniem do szkolenia. Do osiągnięcia pełnych należności upłynie jeszcze trochę czasu ze względu na potrzeby całych sił zbrojnych. Jeśli chodzi na przykład o sprzęt noktowizyjny i termowizyjny, potrzeby mamy pokryte w ok. 80 procentach – informuje ppłk Kocoń.

Topowa broń na poziomie brygady
W ubiegłym roku głośno było o zamówieniu dla WOT przeciwpancernych pocisków kierowanych Javelin. Wcześniej zapowiadano również wyposażenie tej formacji w lekkie pociski przeciwlotnicze Grom oraz w bezpilotowe środki rozpoznawcze. Tego rodzaju sprzęt otrzymują jednak wyspecjalizowane pododdziały podlegające bezpośrednio dowództwom brygad. Lokalne bataliony jako lekka piechota mają broń strzelecką i podstawową broń wsparcia (karabiny maszynowe, lekkie moździerze i granatniki ppanc.).

Co się zdarzy w roku 2022?
Plany i harmonogramy szkolenia i ćwiczeń wojsko opracowuje ze świadomością, że sytuacja epidemiczna lub sytuacja na granicy może wymusić ich zmianę. Jeśli jednak nic złego się nie wydarzy, to w tym roku 53. batalion lekkiej piechoty będzie prowadził normalne szkolenie programowe w garnizonie, wyśle swoich żołnierzy na tydzień szkolenia poligonowego i tydzień ćwiczeń terenowych w rejonie odpowiedzialności. Ponadto sztab, dowództwo, pluton dowodzenia i pluton logistyczny przejdą sprawdzian i ocenę gotowości do działań, przeprowadzoną przez dowództwo macierzystej 5. Mazowieckiej Brygady OT.

AB  [MSz]