Siedlecka elektrociepłownia działa na węgiel i gaz. Gaz jeszcze przed inwazją Rosji na Ukrainę był tak drogi, że trzeba było wyłączyć turbiny i palić tylko w kotłach węglowych. Po wybuchu wojny ceny obu paliw wystrzeliły prawie w kosmos. PE zareagowało na to podwyżkami we wrześniu i w lutym. Obydwie były długo negocjowane i ostatecznie zatwierdzone przez Urząd Regulacji Energetyki. Ta ostatnia podniosła cenę jednego gigadżula z 97,15 do 145,86 zł, ale biorąc poprawkę na rządowe rekompensaty, dla końcowego odbiorcy jest to ok. 109 zł. Kiedy jednak w styczniu zapowiadano nową taryfę, już było widać, że ceny paliw idą w dół. Padła więc obietnica, że jeśli ten trend się utrzyma, to będzie można z czasem wrócić do niższych cen ciepła. Pisaliśmy o tym w styczniu kilka razy:
http://podlasie24.pl//miasto-siedlce/region/pec-powrot-do-kogeneracji-a-nowa-taryfa-36c64.html,
https://podlasie24.pl/miasto-siedlce/region/cieplo-w-gore--zawile-wyliczenia-36e24.html, http://podlasie24.pl//miasto-siedlce/region/jeszcze-o-podwyzce-ciepla-36e38.html

Od tej obietnicy minęło półtora miesiąca. Na początku roku gaz kosztował 314-317 zł/MWh. W tym tygodniu serwisy ekonomiczne donosiły, że dostawy na marzec, kwiecień i maj odbiorcy przemysłowi rezerwują już po ok. 250 zł/MW. Czy w związku z tym PE obniży ceny ciepła?
Nawet jeśli, to nie tak prędko. Na wtorkowej konferencji prasowej prezes Marzena Komar i dyrektor finansowy Jacek Kobus tłumaczyli, że kalkulowanie produkcji energii w dużym zakładzie przemysłowym to proces cechujący się sporą „bezwładnością”. O ile notowania węgla i gazu na światowych giełdach zmieniają się z dnia na dzień, a nawet z godziny na godzinę, to już czas zamówienia, dostawy, zmagazynowania i spalenia liczy się w tygodniach i miesiącach: – Nie możemy z dnia na dzień podejmować decyzji o zmniejszeniu taryfy, bo nie pokryją się nam koszty zakupu paliwa. Nie mogliśmy wejść w sezon grzewczy bez zapasu opału. Zużywamy teraz to, co zamówiliśmy i kupiliśmy w zeszłym roku po ówczesnych cenach. Kiedy zaczniemy kupować tańsze paliwo, będziemy mieli niższe koszty i wtedy będzie czas na zmianę taryf.

Przedsiębiorstwo nie jest skore do szybkich zmian również z tego powodu, że państwowy system rekompensat działa z opóźnieniem. Podstawowe założenie tego systemu jest proste: niezależnie od zmiany kosztów cena ciepła dla odbiorcy nie może wzrosnąć więcej niż o 40 procent w stosunku do września 2022 roku. Różnicę ma pokrywać ciepłowniom państwo. Tyle, że w praktyce zajmuje to sporo czasu. – Po każdym miesięcznym okresie rozliczeniowym składamy wniosek o wypłatę rekompensat i czekamy na zwrot. Najpierw ponosimy koszty, a dopiero po dwóch-trzech miesiącach dostajemy wyrównanie. To nie jest dobre dla płynności finansowej przedsiębiorstwa – mówi prezes Komar.

Z drugiej jednak strony trzeba pamiętać, że od stycznia Przedsiębiorstwo Energetyczne znów zaczęło zarabiać na produkcji prądu. Ceny gazu spadły na tyle, że po półtorarocznym przestoju można było uruchomić zasilane tym paliwem turbiny i wrócić do kogeneracji, czyli jednoczesnego wytwarzania energii cieplnej i elektrycznej. To zaś oznacza dodatkowe pieniądze zarówno ze sprzedaży samego prądu, jak i z wypłacanej przez państwo tzw. premii kogeneracyjnej. Kierownictwo spółki zaznacza, że to pierwsze przyzwoite dochody od wielu miesięcy, bo na produkcji samego ciepła nie udawało się jej wychodzić nawet na zero. Między wierszami pobrzmiewa tu dyskretna sugestia: „przez ponad rok byliśmy pod kreską, dopiero zaczynamy się odkuwać”.

Wygląda więc na to, że aktualnie obowiązująca taryfa, wprowadzona zresztą na bardzo krótko, bo zaledwie na trzy miesiące (do końca kwietnia), nie zostanie zmieniona. Za ciepło w grzejnikach będziemy płacić ceny wyliczone na podstawie drogich paliw z końca ubiegłego roku. Na wiosnę, kiedy będzie już po sezonie grzewczym, można mieć nadzieję na tańszą niż teraz ciepłą wodę w kranach. O ile oczywiście utrzymają się obecne trendy cen paliw – bo wystarczy przecież duża rosyjska ofensywa na froncie ukraińskim, by znów zaczęła się panika na giełdach. Przy takiej niepewności nikt nie podejmuje się przewidzieć, ile będzie kosztowało ciepło następnej jesieni i zimy.

AB/MR