Identyczny problem, choć w znacznie mniejszej skali, ma siedlecki PWiK. Po oczyszczeniu ścieków zostają mu osady, które po wysuszeniu mają sporą wartość energetyczną. ¬– Produkujemy rocznie około 2 tysięcy ton osadów o wartości opałowej ok. 15,5 MJ/kg, co daje rocznie ponad 4 GWh energii – mówi prezes Dariusz Kierzkowski. Podobnie jak ZUO, PWiK wysyła to teraz do cementowni w Chełmie i ponosi z tego tytułu spore koszty. Dlatego, gdy na horyzoncie pojawiła się możliwość utylizacji osadu w Przedsiębiorstwie Energetycznym, wodociągowcy włączyli się w prace koncepcyjne. – W rozmowach, w których uczestniczyłem, za każdym razem była mowa o osadzie ściekowym i jestem przekonany, że jego spalanie zostało w tej instalacji uwzględnione – dodaje prezes PWiK.
Prezes Przedsiębiorstwa Energetycznego potwierdza, że tego rodzaju odpad można zmieszać z frakcją kaloryczną śmieci. Nie ma tu przeszkód technologicznych, dlatego zostało to przewidziane we wstępnej koncepcji i zapisane w opublikowanym kilka miesięcy temu raporcie środowiskowym. – Będzie to 10 procent całego wsadu. Jest to możliwe, więc ten odbiór będzie, co niewątpliwie pozytywnie wpłynie na koszty funkcjonowania PWiK-u – mówi Marzena Komar.
Projekt spalarni ma zapewnione finansowanie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jego raport o oddziaływaniu na środowisko jest w trakcie uzgodnień z odpowiedzialnymi za tę dziedzinę instytucjami. Przedsiębiorstwo Energetyczne podjęło też starania, by urząd marszałkowski dopisał jego instalację do Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami. Przetarg na szczegółowy projekt i budowę spółka chce ogłosić w połowie przyszłego roku. Do tego czasu planuje wraz z władzami miasta dalszy ciąg rozpoczętej we wrześniu akcji informacyjnej. Pierwsza seria spotkań dla mieszkańców spotkała się z nikłym zainteresowaniem, ale projekt jest gorąco dyskutowany w radzie miasta.
AB [ja]
Paźdzernik 2025
