W 2018 roku ks. Jan Raboszuk został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi, odznaczeniem państwowym nadawanym przez prezydenta RP osobom, które poprzez ofiarne czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, przyniosły Polsce i jej obywatelom znaczące korzyści. Dekoracji, w imieniu prezydenta RP Andrzeja Dudy, dokonał w Parczewie wicewojewoda lubelski Robert Gmitruczuk. Uroczystość odbyła się w kościele pw. Opatrzności Bożej. Poprzedziła ją msza św. w intencji uhonorowanego kapłana. WIĘCEJUroczystości pogrzebowe odbędą się w piątek, 10 września w parafii Opatrzności Bożej w Parczewie. O godz. 9.00 – rozpocznie się modlitewne czuwanie, o godz. 10.00 – Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem biskupa Grzegorza Suchodolskiego.
Po Eucharystii Ciało zmarłego śp. ks. Jana zostanie złożone na cmentarzu przy Bazylice parczewskiej.
______________________
Ks. Jan Raboszuk (1933-2021)Urodził się 26 listopada 1933 r. w miejscowości Wandopol na terenie parafii Gęś i w miejscowym kościele został ochrzczony. Jego rodzicami byli Roman i Karolina z Garmolów małżonkowie Raboszuk, rolnicy. Była to wielodzietna rodzina.
Szkołę Podstawową ukończył w 1949 r. w miejscowości Gęś. Następnie zdobywał wykształcenie zawodowe, ucząc się w 3-letnim Liceum Mechanicznym w Radzyniu Podl., a następnie w Technikum Mechanicznym w Warszawie, uzyskując średnie wykształcenie zawodowe. Jego pragnieniem było poświęcić się służbie Bożej w kapłaństwie. Aby uzupełnić wymagane wykształcenie średnie i uzyskać świadectwo maturalne wstąpił w 1953 r. do Niższego Seminarium tzw. Biskupiaka w Siedlcach. Był to czas utrudnień i szykan, ze strony komunistycznych władz oświatowych, stosowany wobec uczniów szkół katolickich. Został w 1955 r. powołany do wojska i przez 9 miesięcy odbywał zasadniczą służbę wojskową.
Powrócił do „Biskupiaka” i od 1956 r. rozpoczął sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach, jako formację duchową i intelektualną do kapłaństwa. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze siedleckiej 16 czerwca 1962 r. przez posługę biskupa Ignacego Świrskiego.
Jako wikariusz pracował w parafiach:
Rozbity Kamień (1962-63), Łochów (1963-64), Stanin (1964-66), Stoczek Węgrowski (1966-69), Maciejowice (1969-1970) będąc przez kilka miesięcy wikariuszem substytutem w parafii Borowie podczas choroby ówczesnego proboszcza, Kosów Lacki (1970-72), Piszczac (1972-73), Wilczyska (1973).
Z dniem 1 września 1973 r. objął samodzielną placówkę duszpasterską jako proboszcz parafii Kopytów. Była to jedyna parafia ks. Jana jako proboszcza. Przez 32 lata gorliwie duszpasterzował w Kopytowie, niewielkiej parafii pounickiej w sąsiedztwie maryjnego sanktuarium w Kodniu i neounickiej, personalnej parafii Kostomłoty. Dzięki zaangażowaniu proboszcza, współpracy i wysiłkom parafian został wybudowany nowy murowany kościół w latach 1990-1992, a także murowana plebania. Posługiwał gorliwie dbając o duchowy i materialny wymiar parafii. Jako proboszcz był wiele lat kapelanem Domu Opieki Społecznej w Kostomłotach.
Z racji na osiągnięty wiek kanoniczny, został zwolniony z urzędu proboszcza i przeszedł na emeryturę z dniem 31 lipca 2005 r. Zamieszkał w Parczewie na terenie parafii Opatrzności Bożej. Przez 16 lat pomagał jako emeryt w duszpasterstwie w obu parafiach w Parczewie. Ostatnio jego stan zdrowotny pogorszył się i kilkakrotnie przebywał w miejscowym szpitalu. Zmarł 8 września 2021 r. w szpitalu w Parczewie. Przeżył 88 lat w tym 59 lat w kapłaństwie.
Warto tylko wspomnieć, że ks. Jan pochodził z wielodzietnej rodziny, miał siedmioro rodzeństwa, a rodzina miała korzenie unickie. W rodzinie były powołanie kapłańskie i zakonne. Jego brat rodzony – Eugeniusz (1935-1986) należał do Zgromadzenia Księży Orionistów, a święcenia kapłańskie otrzymał razem z ks. Janem, tego samego dnia w katedrze siedleckiej. Siostra matki, tych dwóch kapłanów, Feliksa Garmol (1901-1985), należała do zgromadzenia sióstr nazaretanek i prawie całe powołanie w zgromadzeniu spędziła w Rzymie.
Requiescat in pace.
opr. ks. Bernard Błoński
MJa/DW
Listopad 2024