W salach na parterze warszawskiej Izby Pamięci zobrazowany został rozmiar zbrodni komunistycznych, na wystawie zaprezentowane zostały podobne miejsca byłych katowni NKWD i UB, zarówno w Warszawie, jak i rozsiane po całej Polsce, a było ich ponad 500. Wśród kilkudziesięciu plansz z takimi obiektami znalazł się budynek aresztu w Radzyniu Podlaskim. Rozmowa dotyczyła również działań, jakie były podjęte przy tworzeniu warszawskiej placówki i możliwych formach współpracy przy powoływaniu do życia radzyńskiego muzeum.
Dr Tomasz Łabuszewski wyraził uznanie dla władz samorządowych Radzynia za to, że budynek został ocalony dla zachowania pamięci i za podjęcie inicjatywy stworzenia w byłej katowni UB placówki muzealnej upamiętniającej przeszłość tego miejsca. Powołał się na wydany kilka lat temu przez IPN album „Śladami zbrodni. Przewodnik po miejscach represji komunistycznych lat 1944–1956”. – IPN udokumentował kilkaset miejsc w Polsce. W żadnym nie powstały izby pamięci, część z budynków już nie istnieje. Mimo wskazania, że miejsca te powinny być uhonorowane, samorządy nie podjęły starań, by je zachować, kilka zniknęło z powierzchni ziemi – mówił dr Tomasz Łabuszewski i zaznaczył, że zachowanie tych miejsc jest bardzo ważne dla ocalenia prawdy historycznej o zbrodniach komunistycznych. – Zbrodniarze nie dokumentowali przesłuchań i egzekucji, ukrywali miejsca pochówków. Gdy stracimy takie miejsca w Polsce, które pokazują realia zbrodni komunistycznych, stracimy prawdę historyczną – dodał. Podkreślił, że wartością tych obiektów jest autentyczność. Najlepszym sposobem ich prezentacji jest wydobycie historii, jaka się tam działa – pokazywanie tych miejsc w sposób prawdziwy.
Inf. pras. Urząd Miasta Radzyń Podlaski
KS [MSz]
Listopad 2024
