Historię remontu i adaptacji dawnego klasztoru reformatów na nowe cele opisaliśmy na początku czerwca, kiedy odnowiony i zmodernizowany obiekt był oddawany do użytku (https://podlasie24.pl/wegrow/kosciol/klasztor-w-wegrowie-po-rewitalizacji-3534f.html). Parafia św. Piotra z Alkantary i św. Antoniego z Padwy wraz z działającym przy niej stowarzyszeniem obiecywały wtedy, że nie będzie stał pusty, ale zatętni życiem. Z przedstawionego w ostatnich dniach grudnia podsumowania wynika, że słowa dotrzymują. – Największą publiczność mają wydarzenia muzyczne. Nakryty szkłem wirydarz ma dobrą akustykę, dzięki czemu gościliśmy takich artystów jak Stanisława Celińska czy Stanisław Sojka. Regularnie odbywają się tu koncerty jazzowe. Przystępowaliśmy do nich z niepewnością, bo w Węgrowie nie było takich tradycji, ale cieszymy się, że udało się zapełnić przy nich całą salę. Na „Wieczorach Mistrzów” pojawiają się wykonawcy innych gatunków muzycznych, od klasyki po rock. Dużym wydarzeniem był „Koncert jedności i pokoju” z udziałem muzyków polskich i ukraińskich, a także wernisaż wystawy podsumowującej kilkanaście lat plenerów malarskich „Dolina Liwca”. Ponadto udostępniamy do zwiedzania sam klasztor i kościół, które są zabytkami wysokiej klasy. Prezentujemy stałą ekspozycję muzealną, pokazującą wielokulturowe dziedzictwo Węgrowa oraz okoliczności rozegranej tutaj jednej z najważniejszych bitew powstania styczniowego – wylicza Roman Postek koordynator działań kulturalnych.

Centrum działa też na niwie społecznej i naukowej. Oprócz odbywających się cyklicznie „Poranków rodzinnych”, na które do wspólnej zabawy i nauki są zapraszani rodzice z dziećmi, dawny klasztor kilkakrotnie gościł na letnich obozach polskie dzieci i młodzież z terenów Litwy, Ukrainy i Białorusi. Był też gospodarzem konferencji naukowej o architekturze i sztuce sakralnej.
Co jest szczególnie warte podkreślenia, to że wszystkie te działania są dla gości bezpłatne. CDK nie robiło dotąd imprez biletowanych i chce, żeby tak pozostało. Ma to być przestrzeń otwarta, miejsce, gdzie każdy może przyjść, obcować ze sztuką, zdobyć jakąś wiedzę, zobaczyć, doświadczyć lub samemu wyświadczyć innym jakieś dobro.  – Wpisujemy się w wytyczne Stolicy Apostolskiej o nowych kierunkach działania Kościoła we współczesnym świecie. Próbą dotarcia do ludzi, którzy nie zawsze mają z nim głęboką więź, jest właśnie kultura. Kultura to szansa spotkania z pięknem rozumianym nie tylko w wymiarze estetycznym, ale jako doświadczenie serca – podkreśla dyrektor Marek Sobisz.

Bez pieniędzy jednak funkcjonować się nie da. Choć cały ten ogrom działań „ogarnia” zaledwie dziewięć osób, to jednak muszą one mieć z czego żyć, a i sam niemały przecież budynek ma swoje koszty utrzymania. Tymczasem CDK, w odróżnieniu od państwowych i samorządowych placówek kultury, nie ma stałej dotacji i stałego budżetu. –  Centrum utrzymuje się z projektów. Trzeba pisać dobre wnioski, występować z nimi do wielu instytucji, dobrze je realizować i skrupulatnie rozliczać. To nie jest łatwe, ale ci ludzie sobie z tym świetnie radzą – tłumaczy Maria Koc, senator RP, a zarazem wiceprezes stowarzyszenia. Na liście instytucji i organizacji partnerskich można znaleźć Fundację PZU, Totalizator Sportowy, Narodowe Centrum Kultury, Mazowieckiego Konserwatora Zabytków, resorty kultury i spraw zagranicznych, a także odpowiadającą za kontakty z Polakami za granicą Kancelarię Prezesa Rady Ministrów.

Co będzie dalej? Szczegółowego kalendarza imprez na 2023 rok jeszcze nie ma, ale można spodziewać się kontynuacji rozpoczętych imprez cyklicznych: koncertów, spotkań, warsztatów. Będzie rozwijana współpraca z okolicznymi szkołami i organizacjami pozarządowymi. Intencją CDK jest też powiększenie grupy sponsorów instytucjonalnych o przedsiębiorstwa prywatne.

>>> ZDJĘCIA <<<




AB [ja]