Zarys powstał na podstawie licznych publikacji i opracowań biografów badających życie Szelążka. Książka, podzielona na trzy części, przedstawia dzieciństwo i młodość biskupa w rodzinnym domu, jego służbę Bogu i Ojczyźnie.
Biografowie Szelążka uważają, że to właśnie czas spędzony w Węgrowie był czynnikiem, który w zasadniczy sposób ukształtował jego osobowość, przygotował księdza, a później biskupa do wytrwałej i odważnej służby Bogu i Ojczyźnie.
Ważne miejsce w życiu przyszłego biskupa zajmowała niewątpliwie rodzina. Był z nią bardzo zżyty. Zachowana korespondencja potwierdza silną więź z rodzicami. Druga matka miała bardzo duży wpływ na jego życie, zwłaszcza na sferę duchową. Ojca postrzegał niewątpliwie jako autorytet, również religijny. Cała rodzina angażowała się w życie społeczne Węgrowa.
Adolf Piotr Szelążek urodził się w Stoczku Łukowskim, a dzieciństwo i młodość spędził w Węgrowie. Po ukończeniu siedleckiego gimnazjum wstąpił do seminarium w Płocku. Studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie uzyskał tytuł magistra teologii z najwyższą notą. Był profesorem seminarium duchownego w Płocku i Petersburgu. W Płocku pracował także przy konsystorzu. Był członkiem kapituły katedralnej, prezesem Towarzystwa Dobroczynności, rektorem seminarium. Mianowany został biskupem tytularnym Barki i sufraganem płockim, później ordynariuszem diecezji łuckiej na Wołyniu. W czasie II wojny światowej Szelążek był więziony w Kijowie. Po wojnie został deportowany z diecezji w granice Polski, ostatnie lata życia spędził w Zamku Bierzgłowskim koło Torunia. Założył Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Jeden z domów zakonnych założono w Sadownem.
Małgorzata Rospara, „Adolf Piotr Szelążek”, Węgrów 2021, s. 75.
tekst, foto: MK/MBP w Węgrowie
[ja]
Listopad 2024
