Jest absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiował pod kierunkiem profesorów Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Ukończył je wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Ludwika Maciąga. Od 1982 jest pracownikiem dydaktycznym Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie. W latach 2006–2013 prorektor do spraw studenckich Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Autor ponad 100 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzeów polskich oraz w kolekcjach w kraju i za granicą.
Artysta wystawia głównie malarstwo i rysunek. Początkowo malował sceny rodzajowe inspirowane życiem wsi i naturą. Od lat 80. XX wieku jego twórczość skupia się na pejzażu (głównie rzeka Bug) oraz malarstwie portretowym. Obrazy mają cechy uniwersalne, a zarazem symboliczne, zwłaszcza liczne portrety matki artysty oraz zakola dzikiej rzeki Bug, malowane wprost z natury, od realistycznych po abstrakcyjne.
Stanisław Baj urodził się we wsi Dołhobrody nad Bugiem. I w pewnym sensie artysta nigdy stamtąd nie wyjechał. Albowiem tematy jego obrazów są zawsze takie same: ludzie z rodzinnej wsi (zazwyczaj starsi) oraz nadbużańskie pejzaże. Przy rzece się wychował i przy rzece – jako artysta – postanowił pozostać. Stworzył setki jej wizerunków. W szerszych i węższych planach. O świcie i o zmierzchu, w pełnym słońcu i w deszczu, zimą, wiosną, latem, jesienią. Tkwiąc stale w jednym miejscu równocześnie wyruszył w fascynującą podróż mającą doprowadzić go do odkrycia tajemnicy miejsca.
| Piotr Sarzyński
PKry [ja]
Paźdzernik 2025
